سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی مدت هاست که موضوعی بحث برانگیز بوده است. این عمل کپی کردن یا ارائه ایده‌ها، سخنان یا کار شخص دیگری به‌عنوان متعلق به خودتان بدون ارائه انتساب است. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. در اینجا به سرقت ادبی در مقالات علمی، نوع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
در مقالات علمی چندین نوع سرقت ادبی وجود دارد
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. دانشمندان معمولاً انواع زیر را مرتکب سرقت ادبی می‌شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند و بدون اینکه اعتباری قائل شود، آن را مال خود معرفی می کند. جدی‌ترین نوع سرقت ادبی می‌تواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازات‌های قانونی شود.
راه‌های مختلفی می‌تواند منجر به سرقت ادبی مستقیم شود، از جمله کپی کردن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن از اثر دیگری، یا کپی کردن از یک مقاله منتشر نشده. یک محقق همچنین می تواند با استفاده غیرمجاز از تصاویر یا ارقام مرتکب سرقت علمی مستقیم شود. در صورت امکان، محققین باید همه منابع را به درستی اعتبار دهند و مجوز بگیرند.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. این ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و ممکن است دستنوشته شما رد شود.
یک دستنوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. این خط قبلا منتشر شده بود. سرقت ادبی محقق همچنین می تواند زمانی رخ دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کار شخص دیگری استفاده می کند و تغییرات جزئی در کلمات و ساختار جمله ایجاد می کند. اگرچه اثر متفاوت به نظر می رسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد.
سرقت ادبی در ترجمه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگر به عنوان الگو، تغییر کلمات یا ساختار جمله بدون از دست دادن ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف.
در زمان ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید به درستی به آنها اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. علاوه بر این، ترجمه ها باید تضمین کنند که معنای اصلی نویسنده اصلی دست نخورده باقی می ماند.
4. سرقت ادبی موزاییک
با ترکیب منابع مختلف بدون ارجاع مناسب، سرقت علمی موزاییکی انجام می شود. ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می‌شود، زیرا ایده‌ها و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نشده است.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
برای ایجاد سندی با استناد مناسب و مدون، محققین باید از کلمات خود استفاده کنند و به همه منابع به درستی اعتبار دهند. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید به همه منابع به درستی استناد کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
سرقت ادبی در مقالات علمی و پیامدهای آن
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند عواقب جدی داشته باشد. برای محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند، برخی از رایج ترین عواقب زیر است:
رد نسخه خطی
اگر دست نوشته ای سرقت ادبی در آن کشف شده باشد، احتمال رد شدن آن بسیار زیاد است. این امر علاوه بر آسیب رساندن به اعتبار و اعتبار یک محقق، می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها نیز باشد. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی حقوق نویسندگان اصلی را نقض می کند. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند می توانند مدرک تحصیلی خود را باطل کنند. محققانی که از این طریق آسیب می بینند ممکن است دچار افت شغلی جدی شوند. اگر مدرک باطل شود، می تواند فرصت های آینده را محدود کند و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. در سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با سرقت علمی و تضمین سلامت علمی در ایران انجام شده است. سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود.کسانی که مقصر شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
اقدامات متعددی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برای پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. مجازات با درجه سرقت علمی تعیین می شود. سرقت ادبی در ایران بیشتر مجازات می شود:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که متهم به سرقت ادبی هستند از انجام تحقیق محروم شوند. ممکن است دسترسی آنها به منابع و بودجه را محدود کند و توانایی آنها را برای ادامه کار محدود کند.
ممنوعیت انتشار
این امکان برای محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم شده اند، ممنوع است، انتشارات آنها ممنوع است. قبل از اینکه اجازه انتشار هر اثری به آنها داده شود، یک دوره زمانی مشخص خواهد بود. در نتیجه، شغل و شهرت آنها در جامعه علمی می تواند به طور قابل توجهی آسیب ببیند.
penalty
علاوه بر این، محققان دریافتند که در سرقت ادبی مجرم هستند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوند. اگر سرقت ادبی ثابت شود، ممکن است جریمه شود.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و یکپارچگی تحقیقات انجام شده توسط MSRT را تضمین می کند. محققان می‌توانند از طریق دستورالعمل‌ها و برنامه‌های آموزشی NREC برای ارتقای یکپارچگی تحصیلی حمایت و آموزش دریافت کنند.
مؤسسات آکادمیک ایرانی علاوه بر NREC کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از روش‌های پژوهشی اخلاقی و صادقانه ایجاد کردند. این کمیته‌ها علاوه بر ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان، اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از استانداردهای اخلاقی پیروی می‌کنند.
ابزارهای تشخیص آثار ادبی
تورنیتین
یک ابزار مهم تشخیص سرقت ادبی Turnitin است که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده و دانشجویی مقایسه می کند. گزارش سرقت ادبی بر اساس هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده قبلی ایجاد می شود. ناشران و مؤسسات آموزشی از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزار Plagiarism Checker X یک دست نوشته را برای سرقت ادبی در برابر پایگاه داده آثار منتشر شده بررسی می کند و آن را شناسایی می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
گرامر
Grammarly سرقت ادبی و همچنین اشتباهات املایی و دستوری را تشخیص می دهد. این نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
در Copyscape، شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی و برجسته می شود. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
در DupliChecker، می توانید هر نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه کنید و در صورت مشابه بودن محتوای آن، سرقت ادبی را تشخیص دهید. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. محقق و دانشجو از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. بررسی دقیق دستنوشته، داوران را قادر می‌سازد تا سرقت‌های ادبی مستقیم، سرقت ادبی و سایر اشکال سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزاری که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات تحقیقاتی استفاده می شود، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. ابزارهای نرم افزار نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت ها را برجسته می کنند. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی نیز فهرست منابع را برای کشف سرقت ادبی بررسی می کنند. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. به این ترتیب تمامی منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی نادیده گرفته نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
روش های پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاصی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند تا از سرقت علمی در مقالات علمی جلوگیری کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استناد صحیح می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. همیشه هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید اعتبار قائل شد. در پایان مقاله، فهرست منابع و استنادهای درون متنی وجود دارد. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. به منظور پیروی از دستورالعمل‌های سبک‌های استناد مورد نیاز رشته‌های خود، محققان باید با آنها آشنا شوند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی از طریق چک کننده سرقت علمی امکان پذیر است. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. در تفسیر، معنای نویسنده اصلی نباید تغییر کند. تفسیر بسیار نزدیک ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری کپی می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام نوشتن ترجمه خود استفاده کنند. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. برای جلوگیری از سرقت ادبی، درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است، مهم است. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خودتان نوشته شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. پژوهشگران باید ایده‌ها و کارهای دیگران را هنگام ارائه آنها بازنویسی کنند. هنگامی که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، همیشه باید منبع اصلی ذکر شود. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که هنگام جمع‌بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده می‌کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی نیاز به ثبت دقیق منابع دارند. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. در پایان باید با استفاده از این اطلاعات یک فهرست مرجع دقیق ایجاد شود. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
یک محقق باید مطمئن شود که تمام منابع را به درستی اعتبار بخشیده و از سرقت ادبی قبل از ارسال کار خود اجتناب کرده است. نسخه خطی را برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح کنید. محققان می توانند با بررسی نسخه های خطی قبل از ارسال، سرقت علمی را شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در نهایت، سرقت ادبی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت محقق، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
محققان باید با استناد صحیح، استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی، تفسیر دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود از سرقت ادبی اجتناب کنند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، صحت تحقیقات علمی را تضمین می کنند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها می تواند به محققان کمک کند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی علم را حفظ کنند.